Dag 21/22

Hé hallo!

Gisteren geen blogje gepost omdat ik stikkapot was van de trip die we deden.

Dag 21

Zondagochtend werd ik namelijk wakker gebeld door Max om 7:00. “We vertrekken om 7:40, maak je maar klaar!”

En zo geschiedde! We namen eerst de bus naar de hoofdcampus van NCTU, waar we wachtten op Linda, Karina, Pär en Hanna om richting Taipei te rijden.

Daar was het overstaptijd, want we gingen verder richting Yehliu Geopark.

We kwamen ginder aan rond de middag en dat wil natuurlijk zeggen lunchpauze!
Ik heb voor de eerste keer in 3 weken een koffie gedronken (en was terug instant happy, maar vooral wakker!)

Yehliu is een kaap in het noorden van het land, in de stad Nieuw Taipei (wat overigens niet Taipei is). De kaap gaat zo’n 1700 meter diep de zee in en werd gevormd door geologische krachten bij het ontstaan van Datun Mountain. De kaap is vooral bekend van de aardpiramides die er op uitsteken. Het jammere was wel dat een groot deel van het omgeving niet te bezoeken was door de zeer felle wind.
Een van de belangrijkste aardpiramides is Queens’ Head, waarover mijn labgenoten met vandaag vertelden dat de overheid schrik heeft dat het hoofd gaat afknappen door de sterke wind.

 

Voor de zonsondergang wilden we naar Jiufen. Maar twee zaken strooiden roet in het eten:
– Het extreem drukke verkeer, waardoor we enorm veel vertraging opliepen
– Het dikke wolkendek boven de zee

We kwamen uiteindelijk net voor de duisternis aan, maar helaas was er door het wolkendek geen zonsondergang te zien. Gelukkig is de Old Street in Jiufen prachtig. Zeker wanneer het donker is.

Hierna was het tijd om terug een taxi te nemen richting Taipei, waar we terug een bus moesten nemen.
Er zouden ‘een paar wachtenden’ zijn voor de bus. Niets was minder waar.. Er stonden een 150-tal mensen voor ons aan te schuiven om op de bus naar Hsinchu te geraken! Gelukkig kwamen de bussen in sneltempo, waardoor we maar een half uurtje hebben moeten wachten.

Dag 22

Vandaag startte als een normale dag op kantoor. Maar wel met koffie! Oploskoffie is momenteel toch wel een goeie investering gebleken.

Na de lunch ging ik naar een workshop over het publiceren van papers in wetenschappelijke journals. De uitnodiging was in het Chinees en het Engels, dus dacht ik “dat komt hier wel goed!”.

En ja, de eerste spreker was een Nederlander, afgezien van het accent was het best verstaanbaar Engels, ook wel redelijk veel van opgestoken omtrent het maken van een onderzoekspaper.
Maar de tweede spreker.. Wel die begon in het Taiwanees, en dat was voor buitenlandse studenten het sein om buiten te gaan.. Dankzij het afgeven van een korte enquête leverde dit zelfs een geschenkje op, een Zwitsers zakmes!

Terug naar het lab dan maar en verder werken tot ongeveer 18:00, want toen was het tijd om naar Table Joe te gaan, volgens de labmensen het beste burgerrestaurant van Hsinchu. We gingen daarheen omdat één van de mensen in het labo is afgestudeerd en hij graag iedereen hierom wilde trakteren. Ik snap meteen waarom ze hier heengaan: de frieten die je bij je burger krijgt zijn gewoon echt lekker (nooit gedacht dat ik dat ooit ging neerpennen).

Vrienden van de blog! Tot morgen! 🙂