Lang geleden hé?
Het was tijd om een tripje te doen dit weekend naar Alishan.
Alishan is een ‘National Scenic Area’ met een gemiddelde hoogte van 2000m.
Dag 27
De wekker om 5:20.. We moesten vroeg vertrekken richting Alishan. Het werd een lange reis, we vertrokken met de bus in Hsinchu om 7:10.
Een 5-tal uur later kwamen we aan in Alishan. Eerst richting het hostel om onze spullen weg te leggen en dan door om de omgeving te verkennen.
Hierna gingen we wat wandelen in het gebied. Tijd daar om de eerste selfie te doen met de groep.
Hierna was het tijd voor de zonsondergang.
Ik vond het daarna tijd om lekker vroeg en uitgeput te gaan slapen. 21:00, dat zou me 7 uur slaap opleveren..
Dag 28
Ik zei wel zou.. Er was in Alishan redelijk veel lawaai dus was het een redelijk slechte slaap. Die dan ook nog eens stopte om 3:30.. Toen liep de eerste wekker af (4:00 was afgesproken).
We zouden namelijk de trein pakken om 4:20 richting naar de zonsopgang boven Yushan, de hoogste berg van Taiwan (3952m), konden kijken.
We waren niet de enige die de trein zouden nemen, precies heel Taiwan wilde naar de zonsopgang.
Boven aangekomen was het wachten op de zonsopgang. Die was niet om 5:52, zoals onze digitale vrienden aankondigden, maar om 6:30. Het lange wachten werd geëntertaind door de verkooppraatjes van een man die een soort Vicks wilde verkopen. Al leek dat meer op het constant roepen en schreeuwen.
Daarna was het tijd om de afdaling terug te maken richting Alishan. Tegen de verwachtingen van ‘team Europa’ in deden we dit niet met de trein, maar te voet.
En dat was fijn, en leverde ook mooie beelden op!
Al moet ik er wel bijvertellen dat we vaak stopten om een foto te maken, waardoor er van de resterende slaaptijd die we zouden gebruiken (tot 10:00, wanneer we de kamer uitmoesten) nog maar 30 minuten overbleef. Powernappen dus.
Na de powernap trokken we nog een keer richting een verlaten spoorweg, waarna we terug afdaalden om in de hoogste 7-11 van Taiwan onze lunch te kopen
Tijd om terug te keren naar Hsinchu. Eerst 2,5 uur op de bus en daarna nog eens zo lang op de trein (vertraging inbegrepen). Ik zal echter nooit meer klagen over de NMBS, want blijkbaar wanneer je hier in Taiwan een treinticket in het station koopt, dan is daar geen zitplaats mee inbegrepen. 2,5 uur rechtstaan dus.
Na het avondetenwas het tijd om een Skypeje te doen met de mensen van Bista! en te slapen.
Dag 29
Eigenlijk niet veel te melden over vandaag. Een gesprek gehad met prof. Chen, om de topologie te bespreken en wat aan te passen.
Vanavond dan nog de zoektocht gedaan naar een surfshort voor volgend weekend.
Ik trok hiervoor naar de Global Mall van Hsinchu, waar ze ook het Taiwanese paviljoen van de wereldexpo van 2010 hebben neergepoteld.
Heel mooi hieraan is het ronde LED-scherm midden in het paviljoen, waarop vaak andere afbeeldigen verschijnen.
Tijd om nog een aflevering van De Ridder mee te pikken en te gaan slapen.
Tot de volgende!